tag:blogger.com,1999:blog-7698995383851581347.post3855104098153225917..comments2013-04-06T04:10:15.472-05:00Comments on pamunt: ...però la vida continuaAnna Do Bonhttp://www.blogger.com/profile/03621328542682108962noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-7698995383851581347.post-29462067838764335732011-10-07T07:01:49.146-05:002011-10-07T07:01:49.146-05:00Hola de nuevo,
Por no releer!! La frase es "...Hola de nuevo,<br /><br />Por no releer!! La frase es "A lo que te resistes persiste mientras lo que aceptas te transforma" Disculpa!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7698995383851581347.post-63703314312314805842011-10-07T06:40:59.317-05:002011-10-07T06:40:59.317-05:00Hola Anna,
Como me hubiera gustado leer que todo ...Hola Anna,<br /><br />Como me hubiera gustado leer que todo lo que describes es figurado ¡como! Siento estés atravesando este camino de emociones enfrentadas. Cómo sanar, tal vez de la manera más sencilla; sintiendo el calorcito de las personas que te quieren pero sobretodo dejando que ese calorcito te invada. Otra manera interesante es haciendo poesía de aquello que te duele, dejándolo ir en forma de desahogo, terapia y bits esparcidos por el canal que a todos nos une ;) transformando tu realidad y la de otros.<br /><br />Como bien dices somos el cúmulo de todas nuestras experiencias, ten por seguro que sin ellas no serías la persona que eres ni la que se está gestando. Así pues, sólo nos queda estar agradecidos aunque en ocasiones resulte más difícil que en otras.<br /><br />Hay una frase que leí un día cuando estaba en unas circunstancias semejantes a la tuya; Son palabras sencillas aunque me llevo algún tiempo asimilarlas realmente. Cuando ello paso pude seguir mi camino, de verdad, sin artificios. Esta frase más o menos reza "Lo que persistes, resiste mientras lo que aceptas te transforma" <br /><br />Para finalizar quiero mandarte mucho ánimo y agradecerte que te hayas tomado la molestia de contestarme.<br /><br />Gracias.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7698995383851581347.post-27620029564919723252011-10-03T07:09:06.760-05:002011-10-03T07:09:06.760-05:00No importa si és en castellà, o en valencià, no ha...No importa si és en castellà, o en valencià, no has de disculpar-te. M'agraden les visites vinguen d'on vinguen. <br /><br />El món és el mateix per a tots i potser l'estreta diferència ve donada només pels ulls amb el que es mira. Però a pesar d'això, de les xicotetes coses que u pot veure i un altre no, a pesar d'això, som humans, i tenim tendència a tropessar amb la mateixa pedra un cop un altre, una altre... Peò tens raó. Si ens hem pogut recuperar de la primera caiguda, també ho farem de la segona, i la tercera... de l'única que no ens recuperarem serà de la inevitable. I aquesta pedra si la trobarem TOTS. Però mentre no arribe... Els amants de la vida ho són de tot, i la passió els envolta en cadascuna de les coses que fan. Ens recuperem de les caigudes perquè no tenim altre remei, però ho fem amb passió. I ens fem més forts i aprenem les lliçons amb passió, i creiem q ja no ens equivocarem més però ho tornem a fer perquè la passió ens porta a fer-ho. Tu m'has escrit amb la passió dels que ja han aprés, i jo també. <br /><br />Res és figurat. Supose que per a poder descriure una situació, s'ha d'haver passat per ella, almenys en el meu cas. I paradoxes de la vida: quan més fotuda està una...la inspiració apareix.<br /><br />M'alegre molt que hages aparegut, sigues qui sigues: moltes gràcies.Anna Dobonhttps://www.blogger.com/profile/13185172367137683575noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7698995383851581347.post-32504931529098214912011-10-01T15:11:31.643-05:002011-10-01T15:11:31.643-05:00Hola Anna,
Primero de todo disculparme por escrib...Hola Anna,<br /><br />Primero de todo disculparme por escribir en castellano, estoy seguro que tus ojos te agradecerán la ausencia de faltas ortográficas. Añadir que no te conozco y no sé muy bien como he llegado a tu blog.. Aunque después de leerte me han dado ganas de interactuar, realimentar contigo. <br /><br />No sé, si todo lo que cuentas es algo figurado o realmente te encuentras en esa situación que tan acertadamente describes. Situaciones en las que la vida te golpea sin previo aviso, simplemente no quieres ver llegar el golpe; Mirando hacia otro lugar pensando “esta vez no será a mi” será diferente. Aunque finalmente nos vuelve a golpear y esta vez duele más porque la experiencia adquirida te hizo saltar las alarmas previamente, pero como eres un amante de la vida sentías que podía ser diferente. Y realmente es diferente a pesar de no saber o no querer esquivar el golpe, esta vez te recuperas con mucha más rapidez; Sin saber porqué duele mucho menos y lo más importante afrontas la vida con mayor optimismo porque sabes que anteriormente te pudiste recuperar de un golpe mayor; Y lo mejor pudiste disfrutar de algo maravilloso que ahora pierdes pero que fue maravilloso. Así pues, esta vez hay que estar atento porque sabes que algo increíble está apunto de ocurrirte; doy por seguro será auténtico e irrepetible como todo en la vida. <br /><br />Espero no haberte aburrido mucho. Gracias por tu autenticidad!Anonymousnoreply@blogger.com